- ὀξυακουσίλογος
- ὀξῠ-ᾰκουσίλογος [pron. full] [ῐ], ον,A sharp of hearing, Lat.auritus, Gloss.
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό). 2014.
ὀξυακουσίλογος
Look at other dictionaries:
οξυακουσίλογος — ὀξυακουσίλογος, ον (Α) αυτός που έχει οξεία ακοή, που ακούει οξέως τους λόγους. [ΕΤΥΜΟΛ. < οξυ * + ακουσι (< ἀκούω, συνθετικό τού τύπου τερψίμβροτος) + λογος*] … Dictionary of Greek
-λογος — (AM λογος) β συνθετικό πολλών προπαροξύτονων ονομάτων και επιθέτων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής, στα οποία ο λόγος, με τη σημασία τής ομιλίας, επέχει θέση αντικειμένου τού α συνθετικού, που είναι ρήμα (φιλόλογος «φιλώ τον λόγο», δωσίλογος… … Dictionary of Greek
οξυ- — (ΑΜ οξυ ) α συνθετικό πολλών λέξεων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής που ανάγεται στο επίθ. ὀξύς και προσδίδει στο β συνθετικό την ιδιότητα τού αιχμηρού, τού μυτερού (πρβλ. οξύ ρρινος, οξύ ρρυγχος), τού διαπεραστικού (πρβλ. οξύ τονος, οξύ φωνος),… … Dictionary of Greek
